Pies rasowy – cocker spaniel angielski

Spaniele zostały wyhodowane jako lądowe psy myśliwskie, ich przodkowie byli znani już w XIV wieku. W zależności od rozmiaru wykorzystywano je do różnych celów: mniejsze, nazywane cocker – do wypłaszania ptactwa biegającego, a większe springery, które dały początek seterom – do polowań na ptaki latające. Pojawiły się także osobniki karłowate, które miały być tylko psami do towarzystwa. W 1901 roku zniesiono limit wielkości, pozostała już tylko jedna rasa cocker spaniel i szybko zyskała wielu entuzjastów. Amerykanie wkrótce zaczęli ją zmieniać po swojemu, sprzeciwiali się temu hodowcy angielscy i dlatego w 1946 roku dokonano podziału na dwie rasy: cocker spaniela angielskiego i amerykańskiego. Wkrótce popularność psów amerykańskich bardzo wzrosła przewyższyła angielskiego, ale tylko w USA. Wszędzie indziej spaniel angielski jest dużo bardziej popularny i znany po prostu jako cocker spaniel.

Co możemy powiedzieć o temperamencie tej rasy psa?

Ten pies jest wszechstronnym myśliwym i nie będzie całymi dniami przesiadywał na kanapie. Ma dużo energii, jest wesoły oraz ciekawski, uwielbia pływać i przeciskać się przez każde krzaki. Towarzyski spaniel najchętniej przebywa tam, gdzie jego grupa rodzinna. Dobrze dogaduje się z dziećmi, psami i zwierzętami domowymi. Obcych ludzi z reguły też traktuje jak przyjaciół, więc nie nadaje się na stróża, jest jednak czujny i może podnosić alarm na każdy szelest za oknem. Spaniele należą do zwierząt, które szybko się męczą i nudzą, dlatego też szkolenie ich to prawdziwe wyzwanie dla trenera – przede wszystkim musi być cierpliwy i pomysłowy. Jak w każdej popularnej rasie, mogą wystąpić różnice osobnicze. Trafiają się psy z zaburzeniami charakteru, nadpobudliwe, nadmiernie nieufne oraz lękliwe.

Należy wiedzieć, że ten pies potrzebuje codziennych, długich spacerów na smyczy lub swobodnego biegania, połączonego z zabawą. Zaniedbany spaniel będzie rozładowywał energię w sposób niekoniecznie akceptowalny dla właściciela. Jeśli chodzi o tą rasę pasa, wśród najczęstszych chorób, możemy wymienić: choroby oczu, dysplazję stawów biodrowych, niewydolność nerek, problemy ze słuchem. Zalecane badania: biodra, słuch, oczy.

Co możemy powiedzieć o pielęgnacji tej rasy psa?

Należy wiedzieć, że psy tej rasy trzeba czesać przynajmniej co drugi dzień oraz czyścić uszy raz w tygodniu. To pies wystawowy wymagający dodatkowych zabiegów, takich jak trymowanie, przycinanie, cieniowanie i degażowanie. Przed każdym trymowaniem, około 2-3 dni wcześniej, psa należy wykąpać.

Oto zewnętrzne cechy charakterystyczne dla tej rasy:

1). Oczy – okrągłe, ciemnobrązowe lub brązowe.

2). Ogon – gruby u nasady, na końcu wąski, z obfitym piórem.

3). Głowa – dobrze rozwinięta, z wyraźnym stopem i kwadratową kufą.

4). Umaszczenie – różne kolory, u psów jednobarwnych białe znaczenia mogą występować tylko na przedpiersiu.

5). Uszy – długie, nisko osadzone, dobrze pokryte włosem.

6). Szata – gładkie, jedwabiste i długie włosy.

7). Wysokość – pies: 39-41 cm; suka: 38-39 cm.

8). Waga – 12,5-14 kg.

Cocker spaniela cechuje niemalże kwadratowa, harmonijna sylwetka. Jest to pies sportowy o atletycznej i mocnej budowie ciała. Dzięki swojemu wyglądowi i zachowaniu sprawia wesołe i pogodne wrażenie. Podczas pracy ciągle merda ogonem. Nie jest zbyt duży, gdyż często musiał przedzierać się przez gęste chaszcze, ale nie jest też małym psem, żeby mógł zaaportować ustrzeloną zwierzynę. Porusza się szybko i swobodnie, prawie bez wysiłku.

Dodatkowa uwaga – w Polsce cocker spaniele są bardzo popularne, najprawdopodobniej za sprawą filmu animowanego „Zakochany kundel” z wytwórni Walta Disneya, w którym główną rolę gra spanielka imieniem Lady.