Kot długowłosy – selkirk reks

Można śmiało powiedzieć, że to chyba najbardziej oryginalny spośród kotów, u których występuje mutacja typu reks, i jeden z dwóch długowłosych; drugim jest LaPerm. Wygląd ma rzeczywiście osobliwy: kędziorki prezentują się najlepiej u kotów heterozygotycznych, które mają jeden zmutowany gen reks, a drugi włos prosty – są wtedy odpowiednio luźne i pierścieniowate. Sierść składa się z włosów wszystkich trzech typów, a selkirk przy linieniu traci tyle samo włosa, co kot perski. Koty te są tak samo spokojne i opanowane, jak ich kuzyni o krótkim włosie.

Jaka jest historia tej rasy kota?

Należy wiedzieć, że pierwszy znany selkirk reks to krótkowłosa kotka o imieniu Miss DePesto of NoFace, w skrócie Pest, urodzona w schronisku w Montanie. Wzięła ją do domu Jeri Newman, hodowczyni kotów perskich. Pest pokryta została czarnym championem. Photo Finish of Deekay, a ze skojarzenia tego urodziły się krótkowłose i długowłose kocięta, o sierści prostej i kędzierzawej. W ten sposób okazało się, że mutacja reks u Pest była uwarunkowana pojedynczym genem i dominująca, a kotka była także nosicielką recesywnego genu długiego włosa, co nie jest wielką rzadkością u kotów nieznanego pochodzenia. Selkirk reksy od początku były więc hodowane w dwóch odmianach sierści; koty długowłose można kojarzyć z innymi rasami długowłosymi, także z persami.

Oto zewnętrzne cechy charakterystyczne dla tej rasy kota:

1). Oczy – okrągłe, szeroko rozstawione.

2). Nogi – średniej długości o mocnym kośćcu i dużych łapach.

3). Uszy – średniej wielkości, szpiczaste, szeroko osadzone.

4). Głowa – zaokrąglona o krótkim i kanciastym pyszczku.

5). Skręcone wibrysy.

6). Sierść – miękka, opadająca w luźnych pojedynczych lokach.

7). Tułów – dobrze umięśniony, prostokątny; zad nieco wzniesiony.

8). Ogon – gruby, zwężający się ku tępemu końcowi.

9). Waga – 3 do 5 kg.

10). Umaszczenia – wszystkie maści i wzory, także znaczone, sepia i norka.

Dodatkowa uwaga – inaczej niż pozostałe reksy, selkirk jest krępy i krągły. Pyszczek ma być krótki i szeroki, a przełom czołowy wyraźny; zarówno policzki, jak i poduszeczki wibrysów są dobrze rozwinięte. Nie wymaga się związku pomiędzy umaszczeniem a barwą oka. Należy wiedzieć, że kocięta tuż po urodzeniu są mocno kędzierzawe, ale później włos może się niemal zupełnie rozprostować i nie wygląda wtedy zbyt atrakcyjnie. Potem włos skręca się ponownie, z tym, że stopień skręcenia zmienia się w zależności od pory roku i pod wpływem hormonów.